Mauritius krijgt de Chagosarchipel terug, en is hard op weg om net zo groot te worden als Flevoland

Elke week bespreken De Speld en De Grote Podcastlas in de Volkskrant een land dat in het nieuws is. Mauritius krijgt er met een hoop Amerikaanse militairen nóg wat meer diversiteit bij.

‍

De Chagosarchipel, de laatste Britse kolonie in Afrika, gaat terug naar de rechtmatige eigenaar. Met dat beetje extra oppervlak kruipt Mauritius mooi over de grens van 2.000 vierkante kilometer heen. Nog een paar veroveringen en het land is net zo groot als Flevoland.

‍

De Chagossianen, ooit verdreven door de Britten en momenteel grotendeels gehuisvest in krottenwijken, mogen dankzij de deal terugkeren naar hun archipel. Dat wil zeggen: naar alle eilanden behalve hoofdeiland Diego Garcia. Op de Amerikaanse legerbasis daar hebben ze namelijk niets tegen burgers, maar liever niet in hún achtertuin.

‍

Mauritius is ermee akkoord gegaan dat die legerbasis de komende 99 jaar blijft bestaan. In het land leven hindoes, christenen en moslims al vreedzaam samen, dus nog wat meer diversiteit in de vorm van Amerikaanse militairen is alleen maar leuk. Voeg daar steeds meer westerse toeristen en Chinese investeerders aan toe en de smeltkroes is compleet.

‍

Om de koloniale tijd volledig achter zich te laten, zou Mauritius zijn hele grondgebied overigens moeten teruggeven aan de natuur. Daar pleit dan weer niemand voor. En ach, de dodo krijgen we er toch niet mee terug.

‍

Ligging een flink stuk ten oosten van Madagaskar

‍Vernoemd naar graaf van Nassau, latere prins van Oranje

‍Hoofdstad Port Louis, vernoemd naar de Franse koning

‍Pre-koloniale menselijke bevolking geen

‍Pre-koloniale bewoners dodo’s

‍Natuurlijke vijanden dodo voor komst Nederlanders geen

‍Natuurlijke vijanden dodo na komst Nederlanders ratten en varkens

‍Vlag bijna net zo woke als die van Terschelling

‍Oppervlakte Chagosarchipel (exclusief water) zo’n negen keer Gibraltar

‍Oppervlakte Chagosarchipel (inclusief water) groter dan de Falklandeilanden

De Grote Podcastlas en De Speld presenteren: de betrouwbaarste landengids aller landengidsen!

Van het enige varken in Afghanistan tot de spijbelpolitiek van Zweedse kinderen en alles daartussenin. Alle landen ter wereld, plus een paar extra, hebben een plekje weten te bemachtigen in dit boek. En natuurlijk krijgen alle vlaggen ter wereld een volledig objectieve recensie.

Laat je meevoeren op deze wereldreis boordevol wetenswaardigheden over de natuur, de wereldbevolking en meer van dat soort randzaken. Dit is zonder twijfel het beste boek om nooit te mogen gebruiken bij een eindexamen aardrijkskunde.

Een satirische blik van alle landen van de wereld
Het perfecte cadeau voor wereldreizigers

Ik wil dit

Vriend van de show 🎙

Je kunt De Grote Podcastlas steunen als vriend van de show. Voor slechts 2,50 euro per maand of 27,50 per jaar kun je ons steunen om onze podcast te blijven maken.

Ons groepje vrienden van de show is inmiddels groter dan het inwonertal van Vaticaanstad!

Ik wil jullie steunen!

Bekijk ook eens 👀

Ga direct door naar één van onze overige artikelen

Het verkiezingsfeestje in India mag wat kosten, maar de vraag is hoe democratisch de uitkomst is

India houdt verkiezingen. In tijden vol quasi-democratische ontwikkelingen is het een fijne gedachte dat het land met de meeste inwoners ter wereld zijn democratische plicht ter harte neemt: 15 miljoen ambtenaren zorgen voor 5,5 miljoen stemcomputers op 7 verschillende verkiezingsdagen tussen 19 april en 1 juni.

Misschien moet minister Klever terugkeren naar Oeganda om het nog eens over terugkeren te hebben

Tijdens een werkbezoek aan Oeganda opperde minister Klever van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp dat het land kan dienen als terugkeerhub voor asielzoekers. Nu komen er nauwelijks asielzoekers uit Oeganda naar Nederland, en vangt Oeganda al miljoenen vluchtelingen op uit voornamelijk Zuid-Soedan en Congo, maar de logica achter een plan is voor het huidige kabinet geen prioriteit.

In Argentinië hoopt iedereen op een medicijn tegen volksziekte nummer één

Argentinië kiest zondag een nieuwe president. Sergio Massa is minister van Economie in de impopulaire linkse regering, maar heeft persoonlijk nog wel krediet. Wat krediet in Argentinië waard is, daar komen we later op terug. Tegenstander is Javier Milei, een echo van Trump en Bolsonaro. De inzet: de economie.

Albanië maakt wel vaker eigenzinnige keuzes; 10 punten voor De Toppers in 2009, bijvoorbeeld

De premier van Albanië zei tijdens een speech bij de Verenigde Naties dat hij een nieuw land wil oprichten. Een ministaat voor bektashi-moslims, een progressieve stroming binnnen de islam. Hiermee wil Albanië benadrukken dat niet alle moslims extremisten zijn die andersdenkenden onderdrukken.

Ga naar alle artikelen